Προς τους υποστηρικτές των αστυνομικών δυνάμεων κατοχής

Δεν είχα σκοπό να απαντήσω σε τυχόν "ανταπαντήσεις" στο άρθρο μου.
Αλλά βλέπω πως μερικοί θέλουν να βλέπουν τα πράγματα με αποκλειστικό γνώμονα το δικό τους συμφέρον.

Κρύβονται πίσω απ το μανδύα του αντικειμενικού και του διαλλακτικού, για να στηρίξουν μια αβάσιμη γνώμη.

Ίσως πάλι να περνάνε και στην επίθεση, ωσάν μάθανε πως είναι η καλύτερη άμυνα, επικαλούμενοι φράσεις και επιχειρήματα καφενείου, μόνο για να στηρίξουν την ίδια αβάσιμη άποψη.

Πως ο αστυνομικός δεν έχει άλλη επιλογή απ το να ακούσει εντολές, αλλιώς θα απολυθεί.
Είτε αυτό διατυπώνεται μέσα απ το "και αυτοί κάνουν μια δουλειά για να πάρουν τα λιγοστά λεφτά που τους δίνει το κράτος και τα χρειάζονται"
Είτε απ το εντυπωσιακό "και ποιος θα τους ταϊσει μετά ρε μα..κα, εσύ?"

Και οι δύο φράσεις δίνουν άφεση στους αστυνομικούς και τους τοποθετούν σε μια θέση παντελούς έλλειψης ευθύνης. Βρίσκονται στο απυρόβλητο, και μπορούν να ασκούν βία, άκριτα και ανενδοίαστα.

Ξεχνάνε όμως, πως αυτή τη δουλειά τη διάλεξαν οι ίδιοι. Οι ίδιοι είναι αυτοί που αποφάσισαν να θέσουν σκοπό της ζωής τους, τον εκφοβισμό και την πάταξη των κοινικών αντιδράσεων.
Το να γίνεται κάποιος αστυνομικός, ενώ έχει κοινωνικές ευαισθησίες, είναι σαν το φοιτητή που θέλει να γίνει χειρουργός ενώ έχει φοβία για το αίμα.

Και για όσους θεωρούν πως "κάποιος μπορεί να χρειάζεται τα λεφτά και γι αυτό να πήγε", να θυμίσω πως τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας είναι σε ιστορικά υψηλά.
Οπότε με το να λες κάτι τέτοιο, αναγορεύεις τους υπόλοιπους που χρειάζονταν τα λεφτά και πηγαίνουν στο γραφείο του ΟΑΕΔ, μα..κες

Απ την άλλη η αστυνομία έχει επιδείξει τα τελευταία χρόνια, έναν αξιολογότατο ζήλο, στην εκπλήρωση των διαταγών της.
Σε σημείο να προσπερνάμε τους δαρμένους μαθητές της Σύρου, τη γιαγιά κουκουλοφόρο που αποφάσισαν να σύρουν στο δρόμο και τον αστυνομικό που κράδαινε το όπλο του σε μέλη πορείας και απλά να ψάχνουμε κοινωνική ομάδα που να μην έχει ξυλοκοπηθεί τα τελευταία χρόνια.

Καλά παιδιά οι αστυνομικοί λοιπόν, και με πολλούς θα πήγαινα για καφε, αλλά εδώ και χρόνια απλά μας έχουν σαπίσει στο ξύλο.

Ανώνυμος παρά δικαίω